Sid Meier’s Civilization VI jest klasyczną strategią turową, należąca do segmentu gier 4X. Tytuł został stworzony z myślą zarówno o weteranach gatunku, jak i kompletnie początkujących graczach, którym w poznaniu tajników zabawy pomaga rozbudowany samouczek. W trakcie rozgrywki wybieramy jedną z historycznych cywilizacji, a następnie, kształtując politykę i kierunek rozwoju państwa na przestrzeni kilku tysięcy lat, prowadzimy je do zwycięstwa, możliwego do osiągnięcia w pięciu różnych wariantach.

Pierwszą kluczową nowinką wprowadzoną przez Civilization VI jest sposób, w jaki rozwijamy miasta. Podobnie jak w Endless Legend, zajmują one teraz więcej niż jedno pole na mapie, a gracze mogą wybierać miejsca, w których powstawać będą kolejne dystrykty metropolii, stawiane wraz ze wzrostem liczby jej ludności. Dzielnice podzielone zostały na wiele kategorii – m.in. przemysłowe, naukowe, handlowe czy wojskowe. W zależności od miejsc, w których powstaną, dostarczać będą nam dodatkowe bonusy, a w przypadku miast przeciwnika – informować o roli, jaką pełnią w jego imperium. Tak więc premię do produkcji otrzymamy, np. zbudowawszy dystrykt przemysłowy na złożach minerałów. Z kolei dodatkowe pieniądze dostarczać będzie nam dzielnica handlowa usadowiona nad rzeką. Specyficzną rolę pełnią obozy militarne, które – podobnie jak otoczone murami miasta – posiadają jeden atak w turze (identycznie jak w poprzedniej części, miasta mogą samodzielnie niszczyć jednostki przeciwników).

Pierwszą kluczową nowinką wprowadzoną przez Civilization VI jest sposób, w jaki rozwijamy miasta. Podobnie jak w Endless Legend, zajmują one teraz więcej niż jedno pole na mapie, a gracze mogą wybierać miejsca, w których powstawać będą kolejne dystrykty metropolii, stawiane wraz ze wzrostem liczby jej ludności. Dzielnice podzielone zostały na wiele kategorii – m.in. przemysłowe, naukowe, handlowe czy wojskowe. W zależności od miejsc, w których powstaną, dostarczać będą nam dodatkowe bonusy, a w przypadku miast przeciwnika – informować o roli, jaką pełnią w jego imperium. Tak więc premię do produkcji otrzymamy, np. zbudowawszy dystrykt przemysłowy na złożach minerałów. Z kolei dodatkowe pieniądze dostarczać będzie nam dzielnica handlowa usadowiona nad rzeką. Specyficzną rolę pełnią obozy militarne, które – podobnie jak otoczone murami miasta – posiadają jeden atak w turze (identycznie jak w poprzedniej części, miasta mogą samodzielnie niszczyć jednostki p

Zmianom uległ również system rozwoju naukowego. Twórcy nie porzucili klasycznego drzewka technologicznego, ale postanowili nieco uatrakcyjnić ten element zabawy. Prawie do każdego wynalazku przypisany jest miniquest, który po wypełnieniu zapewni nam 50% premii do badań nad daną technologią. W praktyce system ten dopasowuje się do naszego stylu gry. Założywszy pierwsze miasto nad morzem, otrzymamy możliwość szybszego rozwoju marynarki. Z drugiej strony, cywilizacja rozwijająca się w centrum kontynentu będzie wolniej opracowywała technologie morskie, ale może skuteczniej wyspecjalizować się w rolnictwie lub wydobyciu cennych kruszców.

Istotnym elementem każdej rozgrywki jest oczywiście konflikt zbrojny. Sid Meier’s Civilization V wprowadziło rewolucyjną zmianę, która sprawiała, że na danym polu może przebywać tylko pojedyncza jednostka. W Sid Meier’s Civilization VI postanowiono złagodzić nieco to obostrzenie, ułatwiając tym samym przemieszczanie wojsk po planszy oraz dodając kolejny aspekt strategiczny do produkcji. Siły wsparcia, takie jak wieże oblężnicze, armaty czy artyleria przeciwlotnicza, mogą być teraz dołączone do innej, standardowej jednostki, np. rycerzy. Podobną ochronę zapewnimy również osadnikom czy robotnikom. To jednak nie koniec: dwie takie same jednostki połączymy na jednym polu w grupę zwaną formacją. Wraz z rozwojem technologii, przyłączymy do niej coraz większą liczbę żołnierzy tego samego typu, tworząc oddziały i armie. Zachowują się one jak pojedynczy wojownik, ale dysponują większą siłą.

Kluczowe zmiany objęły także system dyplomacji. Każdy komputerowy przywódca ma teraz agendy (schematy zachowania), wpływające na jego politykę wewnętrzną i stosunki z sąsiadami. Pierwsza z nich jest stała i wynika bezpośrednio z jego charakteru, pozostałe będą ukryte i przyznawane losowo. Poznamy je, korzystając z pomocy szpiegów lub uważnie obserwując zachowanie oponenta. Jeżeli np. przeciwnik obsesyjnie buduje kolejne cuda świata, a nasze imperium jest w tym lepsze, będzie starał się nam przeszkodzić lub zdobyć miasta, w których zlokalizowane są ważne dlań unikalne budowle.