Okolicą rządzi rodzina Duncanów wspomagana przez bandę wynajętych osiłków. Oficjalnie prowadzą firmę transportową, ale prawdziwe zyski przynosi im działalność w zupełnie innej branży. Nikt z miejscowych nie odważy im się postawić, ale Jack Reacher jest tu tylko przejazdem, w drodze do Wirginii.

Jack Reacher ma 61 godzin – i ani minuty dłużej – aby uratować bardzo cenną starszą panią. W Bolton, miasteczku w Dakocie Południowej, mieszka miła starsza pani, która ma być świadkiem koronnym w procesie przeciwko przywódcy gangu motocyklowego handlującego amfetaminą. Jeśli ma zeznawać przed sądem, musi przeżyć.

Są oznaki, które pozwalają rozpoznać zamachowca-samobójcę. Izraelski wywiad sporządził ich listę –dwanaście symptomów.

Jack Reacher, jak każdy, kto kiedykolwiek miał do czynienia ze sprawami amerykańskiego bezpieczeństwa narodowego, zna ją na pamięć. Dlatego, jadąc w nocy nowojorskim metrem, zwraca uwagę na kobietę, która wydaje mu się idealną kandydatką na terrorystkę. Kiedy, chcąc zyskać na czasie, próbuje nawiązać z nią rozmowę, nieznajoma wyciąga pistolet i strzela sobie w głowę.

Sprawą dziwnego samobójstwa Susan Mark, która – jak się okazuje – pracowała w Pentagonie, interesują się służby bezpieczeństwa. Ale nie tylko. Za informacje, które posiadała, niektórzy są gotowi zabijać.

A Reacher staje się ich celem numer jeden.

Dwa miasteczka połączone dwudziestoma kilometrami nieuczęszczanej szosy gdzieś pośród pustynnych bezkresów Kolorado. I przemierzający je samotnie Jack Reacher, który chce tylko napić się kawy. Rozpacz okazuje się mało gościnnym miejscem. Bez żadnego powodu czterech osiłków próbuje wyrzucić Jacka z miasta.

Na pustyni w Kalifornii znaleziono wyrzucone z helikoptera zwłoki jednego z byłych członków grupy, a inni stają się zwierzyną, na którą polują profesjonaliści. Reacherowi pachnie to spiskiem związanym z międzynarodowym terroryzmem…

Chce zatrudnić bezwzględnego i skutecznego ogara, który dopadnie porywaczy i odda ich w jego ręce. Ma to być człowiek bez skrupułów, a takim wszak jest Jack Reacher. Dla porywaczy własnej rodziny Edward Lane nie czuje litości. Wyzbył się jej już dawno temu, kiedy zaczął prowadzić szkolenia dla najemników.

Sześć strzałów z karabinu, pięciu zabitych, sterroryzowane miasto, wzorowe śledztwo, zabójca ujęty w ekspresowym tempie. Dowody obciążające Jamesa Barra, byłego żołnierza piechoty i strzelca wyborowego, są niepodważalne.

Jack Reacher – wierzący w szczytne ideały i żołnierski honor major żandarmerii wojskowej – ma przeprowadzić śledztwo i jak najszybciej zamknąć sprawę. Kiedy jednak pojawiają się kolejne zwłoki, żony generała, i giną ważne dokumenty, otrzymuje rozkaz przerwania śledztwa.

Nigdy nie wybaczaj, nigdy nie zapominaj.

To jedna z zasad, jakimi kieruje się Jack Reacher. Na pewno nie wybaczył Francisowi Xavierowi Quinnowi, oficerowi wywiadu wojskowego, który próbował sprzedać Irakowi amerykańskie plany strategiczne. I wcale się nie zmartwił jego śmiercią.

Tylko że Quinn nie zginął. Po dziesięciu latach Reacher widzi go wysiadającego z czarnego cadillaca pod bostońską filharmonią.

Na prośbę ambitnej agentki Secret Service – byłej dziewczyny jego brata – przyjmuje to nietypowe zlecenie, nie zdając sobie sprawy, że zagrożenie jest jak najbardziej realne, a on sam stanie na linii ognia. Tymczasem prawdziwi zamachowcy są doskonale zorganizowani i gotowi na wszystko.