Powieść angielskiego pisarza i dziennikarza George’a Orwella należy do ścisłego kanonu literatury światowej. W alegoryczny sposób autor przedstawia reżim totalitarny, jego narodziny, mechanizmy i przemiany.
Podzielone są na dwie części — w pierwszej (1655–1666) opowiada o swoich przeżyciach związanych z wojnami ze Szwecją, Siedmiogrodem i Moskwą oraz rokoszem Lubomirskiego. Druga część (1667–1688) to zapis wspomnień Paska-ziemianina, po osiedleniu na wsi w Krakowskiem.
Valentina Wolff to trzydziestopięcioletnia wdowa o ponurej przeszłości, która odziedziczyła po mężu luksusowy berliński klub erotyczny, gdzie klienci mogą swobodnie spełniać swoje największe fantazje.
Emilia wiedzie szalone życie. Ze swoimi bogatymi znajomymi szasta pieniędzmi na prawo i lewo, imprezuje ponad miarę i często kończy w łóżku z przypadkowymi mężczyznami.
Konrad von Holstein to arystokrata, do którego należy wiele luksusowych klubów nocnych na całym świecie. Robi, co chce, sypia, z kim chce, i nie przejmuje się konwenansami, co czyni go ulubieńcem tabloidów i social mediów.
Maria dorastała w konserwatywnej wspólnocie religijnej i chociaż już od dawna do niej nie należy, nadal nie uprawiała seksu. Przyjaciółka dziewczyny namawia ją na dwutygodniowy wakacyjny wypad do Tunezji, twierdząc, że egzotyka południa uwolni Marię od wszelkich zahamowań.
Doris Vouti, studentka teologii, znana jest z wygłaszania prowokacyjnych opinii. Do tego często chodzi na imprezy, po których zazwyczaj kończy w łóżku z obcymi facetami.